(Kimi zaman çoğu kişiden yakın gelen biricik dostlarımız, evcil hayvanlarımız hakkında yazmak istiyorum biraz.Belki de Can Aksoy olayının öylesine büyük travmasının etkisinde kalmamdan ve kendimde bu konuda konusabilecek gücü yeni bulmamdan kaynaklanıyor.)
Dünyadaki melekler benzetmesine en çok yakışan sevgili dostlarımıza ,biz insanlar(!) olarak çektirdiklerimizin sadece en net örneğiydi Can Aksoy. Hayvanların çektiği işkencenin ilk örneği olmamasına rağmen öylesine büyük bir tepki topladı ki, biz hayvan severler olarak kanımızı donduran o videoyu izlediğimizde aklımızdan sadece tek bir soru geçti : Hangisi insan?
Bir yere kadar hayvan sevmeyen insanları anlayabilirim ama onları sevmeyerek üstüne üstlük kendini savunamayan canlılara işkence yapan insanları anlayamam. Hiçbir amacı olmadan içindeki şiddet duygusunun bir sonucu olarak bir canlının canını anlatılamayacak bir şekilde yakması insanlığa sığmayan bir olay. Bu kadar acımasız insanların olduğunu düşününce gerçekten insanların da türleri olduğuna dair inancım katlanarak artıyor.
Hayvan severliği bir kenara bıraksak bile böyle insanlar hayvanlar dışında insanlar içinde büyük tehlike oluşturmaya devam ediyor. Bunları yapanların adalet sisteminde 300 tl ödeyerek suçsuz sayılması yerine konusunda uzmanlardan psikolojik tedavi alması gerekiyor.Çünkü insanı insan yapan yapı taşlarından biri vicdan olmasına rağmen bu insanlar vicdan diye bir şeye sahip değilse gözünü kırpmadan her şeyi yapabilir. Bu durumdaki bir insanın psikolojisini incelersek tamamen öldürmeye yönelik olduğu için bugün minicik bir kediyi öldüren yarın kitlelerin canına kıyabilir.
Başka bir pencereden bakınca biz insanlar minik dostlarımıza büyük acılar çektirirken onların bizden istedikleri tek şey sevgi ve sıcak bir yuva. Onlar öylesine saf ve temiz seviyorlar ki insanları, bir çıkarı olmadan sahibi öldüğünde başında mutsuz bir şekilde bekleyebilecek kadar.
Her hikayede kötü kahramanlar olduğu gibi iyilerinde bu dünyada var olduğunu bildiğim için minik dostlarımıza acı çektirenler kadar onları sevenlerde var biliyorum. Önümüz yaz , sokak hayvanları için dondurucu soğuklar bitse bile susuz günler başlıyor , havalar ısınınca herkes evinin önüne her gün tazeleyecek şekilde bir tas su koysa bile belkide bir canlıyı korkutucu bir ölümden kurtarmış oluruz. Biraz da biz onların meleği olsak olmaz mı?
Lütfen ama lütfen her canlının yaşama hakkı olduğunu unutmayalım ve harika dostlarımızın bize duyduğu sevgiye layık olabilelim. Hepinize bol 'vicdanlı' günler dilerim.
Dipnot:Dostlarımızın çektikleri işkencelerden daha fazla bahsetmek istemedim eğer yaşadıklarını görmek isterseniz ve bu konuda onlara nasıl yardım edebileceğinizi merak ediyorsanız bakmanızı tavsiye ederim:
http://www.yasamhakkinasaygi.com
