özetle;: takdire şayan

Kollarınız ve bacaklarınız olmadan dünyaya geldiğinizi düşünün.

Bir şeyi tutmanın, koşmanın, yürümenin ne demek olduğunu asla bilmeden onların eksikliği ile tam tamına 32 yılı tamamladığınızı hayal edin.

Napardınız?

Normal insanlar gibi hayatınıza hiçbir şey olmamış gibi devam edebilir miydiniz? Yoksa onların eksikliğini bir ömür boyu kendiniz de hissedip yaratana isyan mı ederdiniz?

Çoğumuz hatta ben dahil, normal bir birey olarak devam edemezdim yaşantıma.

İşte sırf bu sebepten dolayı bile hayat görüşünü takdir ettiğim, ayakta alkışlanmasını düşündüğüm biri var.

Adı Nick Vujicic.

Doğuştan bir kusurla dünyaya gelmiş, kolları bacakları olmadan, sadece kendi deyimiyle küçük bir çıkıntısı olan piliç bagetiyle doğmuş bir birey kendisi. Çocukluğunu, ergenliğini çok kötü şartlar altında yaşamış, bir şeye sahip olamamanın verdiği eksikliğin en kötüsünü çekmiş olmasına rağmen çoğu insandan daha güçlü kalabilmeyi başarmış.

Tabiki de kendisinin de dediği gibi yorulduğu dayanamadığı, depresyona girdiği anlar olmuş ama en sonunda kendi 'amacını' bulmuş.
Dünyanın çeşitli yerlerinde insanların kendilerini yalnız hissettikleri anlarda onlara yol gösteren kimi insanın hayatını kurtarmış konferanslar veren bir birey.

Bu kadar özel olmasının bir diğer sebebi ise onu dinlerken her birimiz söylediklerinde kendimize ait bir parça bulması.

Hayat görüşü ile hiçbir sebep olmadan bile insanların birbirini sevebileceğini öylesine güzel kanıtlıyor ki bize.

Tüm bunlar dışında ise takdir ettiğim bambaşka bir nokta var.

Geçenlerde karşıma çıkan 2 yıl önce yüklenmiş o şahane konuşmasının sonunda kendisiyle ilgili herkesin merak ettiği evlilik konusundaki düşüncelerini anlatırken, içimdeki en yoğun duygu onun umuduna olan üzüntümdü. İster toplum dayatması diyin isterseniz başka bir şey o haldeki bir insanın hissetmesi gereken eksikliği onun adına hissettim.

Videonun sonundaki son cümlesi şuydu: ''Biliyorum, benim hayatımı değiştirecek kadın çok yakında bana gelecek ve ben her şeyimi ona saklıyorum. Unutmayın, inanmak başlangıçtır.''

ve gerçekten öyleymiş.

2 yıl içinde...