-köşede bekleyen tüm yapbozlara-

dedim ya yapboz parçaları gibiyiz.
ortada bir bütün.
her bir parça apayrı.
bağımsız.

tek kişi olamama sebebimiz bu yüzden belki de.
ya da tek kişiye ait olamama.
merak etmeyin, 'bilmem' diye kaçmıyorum bu kez.
-bu yazı hem benim hem de sizin yüzleşmeniz olsun.
hoş siz görebilecek misiniz bilmiyorum.-

klavyede bastığım her tuş, yazılan her harf diğerini tetikliyor.
ellerim de ben de bilmiyoruz ne yazdığımızı, ne çıkacağını.
kusura bakmayın kafam pek dalgın şu sıralar. yazılarım da öyle.

konudan sapmamalıyım.
yapboz diyordum.
hangimiz aynı hissediyor her yerde, hangimizin ruhuna tek şey yeterli olabiliyor?
eğer tatminse sizin ruhunuz, bilemem.
ama ben bir yapbozum.
sizi de kendime benzetiyorum, aldırmayın.
insanlar yalnız kalmayı sevmez, benzer olmak hoşuna gider.
benimki de o hesap.
fark etmediniz mi her yazımda sizden parçalardan bahsediyorum ki yalnız kalmayayım.
oysa hepinizi nerden bilebilirim?

evet konumdan çıkmamak üzere giriş yapıyorum bu sefer.

4 parçalık yapbozlar basittir, neyi nereye koyacağını anlarsın.
onu anladıktan sonra onluğu denersin, baktın oluyor yüzlük, binlik, on binlik derken sınırlarını zorlarsın ve küçük mutluluklar için hep dörtlüğü hatırlarsın.
ilk başardığın an getirmiştir seni on binliklere, yalan mı?
biz de öyleyiz işte.
kimimiz 4 parça olan yapbozlardan.
haddime değil ne aşağılaması, keşke öyle olabilsem derim hep.
basit olan mutluluktur, yapılması gereken bellidir.
ama fazla olan zordur.
zoru başarmak güzeldir yalan değil, ama kim pes etmez ki?

mesela;
4 parça olan yapboz çok parçalanmamıştır.
şanslı olduğu için binlik yapılmamıştır.
yoksa nesi zordur dört parçayı bin kere bölmenin?
yapboz da mutludur yapbozu yapan da.
ah ama binlikler.
yapanı da çıldırtır yapbozu da.
zordur.
ekip işidir binlik yapboz.
uyum işidir.
tek kişiye, tek ortama hitap etmez.
aynı yerdedir ama gün be gün değişir.
ya eksilir, ya katlanır.

herkese hitap etmez, herkesi sevindirmez.
yanlış başlarsan en başında, sonunu göremezsin.
hamlelerini atarken neyi nasıl yapmalıyım diye sorgulatır.
yeri gelir eksik olan parçayı sana 1 gün aratır.
bulduğundan emin olmadan denediğinde uyumuyla seni şaşırtır.
emektir yapboz.

bıkmadan sevmektir.

çoğu kez köşede kutusunda bekler binlik yapboz.
o orada bekler.
yapabileceğine inancı olan açar kutuyu.
kimi 5-6 hamleden sonra pes eder, kutuyu ait olduğu köşeye bırakır.
kimi günlerini ayırır, tamamlanan yapbozu çerçevelettirir.
kutusu çöpte, şahaseri duvarda.

tek suçlu yapbozu yapan değildir elbet.
yapboz da bazılarını fazla zorlar, bazılarını kabullenir.
uyum işidir binlik yapboz.
zordur ama güzeldir.
sen onu, o seni seçer.
olmuyorsa kutusunda bekler, oluyorsa devam der.

en az bizim kadar değişiktir yapboz.